Gdyby nie kapsuła czasu wymyślona przez Tomasza Adamczaka z TPMM, obchody 595 rocznicy erygowania miasta byłaby fiaskiem niewartym uwagi i zachodu. Taki pogląd nieobcy jest wszystkim mińskofilom, którzy patrzą na historię z perspektywą rozwoju miasta i pamięci o kulturze jego mieszkańców. Małostkowe zagrywki obecnej władzy są niczym wobec pokazania naszym następcom, kim byliśmy, jak żyliśmy i jak wyglądało nasze miasto w 2016 roku. To będzie dla nich niewątpliwy skarb...

Dary do chwały

Jak sobie wyobrażamy Mińsk i Polskę za 50 lat i jacy będą nasi następcy, którzy dożyją odkopania kapsuły? Tego możemy się tylko domyślać, ale my i oni musimy wiedzieć, że od pomysłu do wykonania wiedzie nieraz kręta i wyboista droga. Na szczęście tym razem znaleźli się ludzie życzliwi i chętni do pomocy. Oto za sprawą prezesa ZNTK Sebastiana Kameckiego, dyrektora Krzysztofa Adamskiego i szefa produkcji Jacka Bilskiego kapsuła została wykonana bezpłatnie. Zrobił ją osobiście z kwasoodpornej blachy Dariusz Gańko, a zaszczyt jej zamknięcia przypadł w udziale Marcinowi Śledziewskiemu. Robert Czyżkowski wykonał profesjonalny projekt graficzny i okleił ją specjalną folią.

Metalowy wehikuł o wymiarach 100x50x50 cm bez zawartości ważył ok. 30 kg. Po jego wypełnieniu pamiątkami mińszczan, jego ciężar wzrósł do 100 kg.

Do kapsuły dowody swojego istnienia przynosiły przedszkola, szkoły podstawowe, gimnazjalne, średnie, kluby sportowe, stowarzyszenia, firmy, podmioty samorządowe oraz indywidualni
mińszczanie. Szkoły i przedszkola przygotowały specjalne albumy, w których były zdjęcia wychowanków, kadry pedagogicznej oraz rys historyczny placówek. Uczniowie napisali listy zaadresowane do następnych pokoleń mińszczan i członków swoich rodzin, którym będzie dane żyć w 2066 roku. Wśród pamiątek które zostały umieszczone w kapsule na szczególną uwagę zasługuje przekazany przez Alberta Szczygielskiego, zasłużonego obywatela Mińska Mazowieckiego medal, który otrzymał za zdobycie III miejsca w kategorii do 80 kg podczas Mistrzostwa Świata Juniorów i Weteranów w Kulturystyce i Fitness, które odbyły się w 2013 r. w Ułan Bator w Mongolii. Z ciekawostek na uwagę zasługuje rolka filmu ze zdjęciami Mińska, płyty z utworami zespołów muzycznych i festiwali, książki mińskich poetów i pisarzy oraz wybrane egzemplarze prasy lokalnej...

Kapsuła z siedziby TPMM została przewieziona zabytkowym autobusem Jelcz 043E w wersji cabrio na plac Stary Rynek.

Dół przy pomniku Niepodległości nieodpłatnie wykopali pracownicy Zarządu Dróg Miejskich pod kierownictwem Arkadiusza Boguckiego, a Marek Kur, Jarosław Pietrzyk, Jan Jackowicz i Artur Kublik wybudowali na głębokości 1,5 metra betonową komorę. Za bezpieczne i fachowe umieszczeniem kapsuły odpowiedzialni byli Paweł Malinowski, Bogusław Kublik i Mieczysław Jackiewicz. Na miejscu złożenia wehikułu czasu została wmurowana okolicznościowa płyta, którą wykonał Jacek Sawicki.

Samo umieszczenie kapsuły w pieczarze dokonało się sprawnie i z udziałem całkiem licznej grupy mińszczan. Mimo niedzieli pracownicy ZDM zabrali ze sobą ciężki sprzęt, by niczego nie uszkodzić. Ceremonia chwilami przypominała pogrzeb, ale bez łez za minionym. Może tylko z refleksją, że większość z obecnych nie doczeka odkopania wehikułu czasu. Może i lepiej...

Numer: 23 (974) 2016   Autor: J. Zbigniew Piątkowski